از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مناطق
فارسی
زبان ازبکستانقسمت عمدهای از پارسی زبانان ازبکستان در دو شهر سمرقند و بخارا و استان سرخان دریا سکونت دارند، در دوران شوروی سابق و به ویژه پس از فروپاشی شوروی، سیاستهای ازبکستان تلاش در بیگانه سازی اهالی این شهرها از فرهنگ و زبانشان بودهاست. در زمان حکومت شوروی و زمامداری شرف رشیدف عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست و دبیر اول حزب کمونیست در ازبکستان هرگاه کسی در شهرهای سمرقند و بخارا در مراکز و اماکن و اداره های دولتی به زبان پارسی حرف میزد باید مبلغ پنج روبل شوروی را به خزانه دولت به عنوان جریمه پرداخت میکرد. در دوره رشیداف با تمام زبانها میشد حرف زد به جز پارسی، برای همین پارسی زبانان سمرقند و بخارا زبان روسی را بر زبان ازبکی ترجیح میدادند.
بسیاری اهالی سمرقند و بخارا تاجیکاند ولی در اداره های دولتی بر حسب سیاست به نام ازبک ثبت گردیدهاند، بچهها باید مدرسه را به زبان ازبکی بخوانند در صورتیکه زبان ازبکی برایشان بیگانه تر از زبان روسی است. مؤسسات آموزشی از جمله دانشگاه سمرقند که قدیمیترین دانشگاه آسیای مرکزی است و به فرمان لنین نخستین رهبر حکومت شوروی پایه گذاری شد، به زبان پارسی بود که پس از فروپاشی شوروی و به قدرت رسیدن اسلام کریموف رئیس جمهوری فعلی ازبکستان، آموزش در این دانشگاه به زبان ازبکی شد.
بر اساس آمار رسمی ازبکستان تاجیکها ۵ ٪ جمعیت کل این کشور را شامل میشوند. اما آمارهای غیررسمی تعداد تاجیکهای این کشور را بین ۸ تا ۱۱ میلیون تخمین میزند.استانهای سمرقند، بخارا، سرخاندریا، قشقهدریا، نمنگان، فرغانه و سیردریا از مناطق تاجیکنشین این کشور هستند.کلید واژه ها: زبان فارسی در ازبکستان, زبان پارسی, زبان ازبکی, تاجیک باز در قفس ( اشعار مهیار سنائی )...
ادامه مطلبما را در سایت باز در قفس ( اشعار مهیار سنائی ) دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 2baz-dar-ghafasa بازدید : 132 تاريخ : جمعه 15 مهر 1401 ساعت: 10:55